Sen gittin
Buralar lime lime dağıldı
Yağan yağmurlarım
Çöl oldu...
Sen gittin
Mevsimler geldi geçti
Tüm yapraklar kurudu
Hazan-ı hüzün oldu...
Sen gittin
Ömrüme ömür bildiğim
Yar bile bana şehla bakan
Ağyâr-ı diyâr oldu...
Sen gittin
Canımın canı dediğim
Hiç durmadan yolun gözlediğim
Canlar yaşayan ölü oldu...
Sen gittin
Yolumuzda açan tomurcuklar
Bir bir kurudu soldu
Döküldü turab oldu...
Sen gittin
Kalbimizin çiçekleri üzülüp
Boynun büktü
Tüm besteler durdu…
Gel ey nazlı güzel gel!
Gel ki!
Tamamlansın eksik kalan tüm cümlelerimiz.
Gel ki!
Gönüllerimiz gülşen olsun.
Gel ki!
Didenimiz ruşen olsun.
Gel ki!
Ömrümüz Gül
Bahtımız Gül
Efkar-ı niyazımız Gül olsun.
Bak sensiz yaşıyoruz sessizce...
Aşk ile Hû...